Nasza strona WWW korzysta z plików cookies.

Pliki cookies mogą być wykorzystywane w celach marketingowych, statystycznych, a także w celu personalizacji strony WWW do indywidualnych potrzeb użytkownika.

Przeglądarka internetowa, z której Państwo korzystacie, umożliwia zmianę ustawień obsługi plików cookies. Korzystanie z tej strony internetowej bez zmiany ustawień dotyczących plików cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia.

Wydarzenia

Cezary Toma - Piaskowe kompozycje
Data: 03 - 28 marca 2014
Miejsce: Hol przy Czytelni Głównej

Zapraszamy na wystawę fotograficzną Cezarego Tomy Piaskowe kompozycje. Jest to kolejna prezentacja z cyklu 175 LAT FOTOGRAFII. Można ją oglądać w Holu przy Czytelni Głównej od 3 do 28 marca 2014.

Autor wystawy „Piaskowe kompozycje” Cezary Toma to artysta poszukujący, naukowiec, filozof, pasjonat, fotografuje od ćwierć wieku, specjalizuje się w fotografii artystycznej struktur przyrodniczych. Poprzez obrazy uzyskane w nietypowym kadrowaniu, artysta wyraża siebie, ale fotografia jest dla Niego czymś więcej…….jest formą medytacji nad pięknem natury, poczuciem więzi z matką Ziemią……….jest Zen fotografią. Percepcja obiektów i struktur daje Mu energię, a umiejętność dostrzegania piękna naturalnych kompozycji, które podziwia, głęboki spokój. Fotografując, jest poza czasem. Sposób prezentacji fotografii powoduje czasem, że efekt końcowy przypomina bardziej malarstwo niż fotografię.

Autor miał kilka prezentacji indywidualnych na Pomorzu w obiektach historycznych i galeriach, Słupsk, Sopot, Hel; w środkowej Polsce w Bydgoszczy i Warszawie, także na południu w Katowicach, Krakowie i Bielsku-Białej. Jego prace pobudzają wyobraźnię, są łatwo rozpoznawalne, ukazują głębię drugiego i trzeciego planu.

Cezary Toma:  Dlaczego fotografuję piasek? Ludzie gór często odpowiadali na pytanie: dlaczego chodzisz po górach ? Bo są. Ja odpowiem na wcześniej postawione pytanie: bo dostrzegłem jego piękno i siłę.
Definicja PIASKU, brzmiąca następująco: nieciągły element środowiska o składnikach losowo wypełniających
przestrzeń, jest także definicją mojego JA. PIASEK i JA na plaży, takie dwa byty niezależne od siebie.
Przemierzając plażę, zauważyłem odsłonięte przez fale morskie, plastyczne obrazy utworzone z warstw piasku o niejednolitej barwie. Jak to się stało, że dostrzegłem piaskowe kompozycje ? Dokładnie nie wiem, było to jednakzdarzenie istotne. I dlatego chciałbym podzielić się doświadczeniami procesu percepcji piasku. Najpierw pomyślałem o piasku, jako elemencie przyrodniczym, który niesiony wiatrem, przemieszcza się tworząc wydmy wnowych miejscach. Piasek drapieżnik, groźny i silny żywioł, a jednocześnie forma pośrednia pomiędzy trwałością skał a płynnością wody. Następnie mając całkowicie spokojny umysł, stałem się w jednej chwili, ziarenkiem piasku, składnikiem świata z przedrostkiem "nano", drobnym elementem poddanym żywiołom, by błyskawicznie dostrzec kompozycje utworzone z miliardów ziaren piaskowych. Doświadczyłem w jednej chwili głębokiej więzi znaszą planetą i świadomości poza czasem, w którym pędzimy i spieszymy się. Poza czasem pięknie jest być.
 
 
               
Instytucja Kultury Marszałka Województwa Zachodniopomorskieg