Wydarzenia

Na każdego przychodzi ten czas, ta godzina, która jest ostatnim znakiem wskazówki biegnącej po tarczy zegara.

Tadeusz Zwilnian-Grabowski (ur. 8 października 1926 w Wilnie, zm. 5 kwietnia 2012 w Szczecinie) – polski pisarz, poeta, prozaik, eseista, krytyk, popularyzator literatury, pedagog.

Jako autor debiutował w 1943 roku poematem Prometia. Do pisania wrócił w 1960 roku, wydał kilkanaście tomików poezji oraz powieść Zielone głębiny. Jest także autorem przekładów z języka niemieckiego. W jego twórczości najwięcej miejsca zajmuje tematyka Wileńszczyzny i Wilna, religia oraz motywy patriotyczne.

Dorobek literacki:  Pozycja do wyjaśnienia (Poznań 1960), Nie otworzysz drzwi (Poznań 1971), Pieśń o królu Olafie (Poznań 1972),  Światło dżungli (1972), Żagiew Płonąca (Warszawa 1972), Tryptyk Katyński (Gorzów 1990), Wilniada (Szczecin 1990), Próba Ocalenia (1990), Pieśń o Ziemi (Szczecin 1990), Sierpień (Szczecin 1992), Strofy Pomorskie (1992), Całuję tę ziemię (1992), Jak dwa stare osły (1993), Moje Wilno (Szczecin 1994), Biel zmierzchu (Szczecin 1995), Modlitwa wież (Szczecin 1996),   Stracone wiosny (Szczecin 1998),  Miłość (Szczecin 1998),  Wilnezje (Szczecin 2000), Podobny jestem do piasku (Szczecin 2001), Obecność (Szczecin 2001), Ocaleni w pamięci (Szczecin 2003), Moja Biblia i Stary Testament (Szczecin 2005), Cyrk (Szczecin 2006), Spod znaku Gryfa (Szczecin 2007), Epitafium (Szczecin 2007), Lublin Łobodowskiego (Szczecin 2007), Herold Ukrainy (Szczecin 2007), Moja Biblia II Nowy Testament (Szczecin 2007),  Zapis Intymny (Szczecin 2008), Zielone głębiny (Szczecin 2008),   Moja Biblia III Apostoł narodów (Szczecin 2008), Moja Biblia IV-Dies irae (Szczecin 2008), Wyczekany od lat tysiąca (Szczecin 2010), Chaty krzyczące (Szczecin 2010), Radość poranka (Szczecin 2010),  Korzeń Mandragory (Szczecin 2012). {informacje na podstawie Wikipedii}

W załączniku: fragment książki "Zielone głębiny" czyta S. Heropolitański